ΔΑΝΕΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Αν σας έδιναν παράταση ζωής, πώς θα τη ζούσατε;
Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία. Ένα ξαφνικό πρόβλημα υγείας με ανάγκασε απρόσμενα να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα. Η γραμμή ανάμεσα στο "είμαι καλά" και στο "περνάω στην απέναντι πλευρά" είναι πολύ λεπτή τελικά...
Είμαι όμως ακόμα εδώ κι έτσι αποφάσισα να αξιοποιήσω τον δανεικό μου χρόνο στο έπακρον. Να τον εκμεταλλευτώ και να τον απολαύσω όσο καλύτερα μπορούσα.

Με αφορμή αυτό το γεγονός είναι έντονη η ανάγκη να διηγηθώ όλη αυτήν την περιπέτεια και την κατοπινή ζωή μου με καινούργια πλέον αντίληψη για τη ζωή. Όταν νιώθεις το τέλος να φτάνει, αρκεί μόνο μια στιγμή για να ανατραπούν τα πάντα μέσα σου...
Η ευτυχία αποτελείται από στιγμές και ήμουν αποφασισμένη να τις γευτώ όλες. Έβγαινα, γνώριζα κόσμο, έψαχνα παράλληλα και τον κατάλληλο ανάμεσα στην πληθώρα των εκκολαπτόμενων ακατάλληλων που τελειωμό δεν είχαν.
Μπροστά σε όλα αυτά που είδαν τα μάτια μου εκείνο το διάστημα, το νοσοκομείο είχε αρχίσει να ωχριά... Πράγμα που δεν πίστευα ότι θα έλεγα ποτέ.
Μέχρι που κάποια στιγμή όλα αυτά ανατράπηκαν και βρέθηκα σε έναν άλλον δρόμο γνωρίζοντας κάποιον που έκανε όλους τους υπόλοιπους να ξεθωριάσουν μονομιάς...
Ήταν όμως πράγματι έτσι;