ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Καμιά φορά, το να μην εγκαταλείπεις κάτι μπορεί να ισοδυναμεί με θάνατο. Καμιά φορά, ζωή σημαίνει να παρατάς αυτό που κάποτε σου έσωσε τη ζωή. «Υποθέτω πως ακόμα και σήμερα κάποιοι μπορεί να νιώσουν απογοήτευση βλέποντάς με να περιπλανιέμαι σε πολλούς και διάφορους δρόμους ψάχνοντας τη συνταγή της ευτυχίας, για να καταλήξω ότι, δυστυχώς, δεν υπάρχει συνταγή κι ότι δεν έχει νόημα να χάνουμε τον καιρό μας αναζητώντας συνταγές.» «Θα μου άρεσε πολύ να μ’ αγαπάνε όσοι αγαπώ, κι αυτοί που αγαπώ να μου το ανταποδίδουν. Αν όμως κάποιος δε μ’ αγαπά, ας μου το πει κι ας φύγει. Κι αν δε βρίσκει το κουράγιο να το πει, ας φύγει χωρίς να το πει. Ούτε μνησικακία ούτε πικρία είν’ αυτό. Απλώς, δε θέλω να ζω δίπλα σε κάποιον που δε θέλει να ζει δίπλα σ’ εμένα.» «Κανείς δεν αλλάζει επειδή ‘‘αυτό απαιτείται’’. Κανείς δε μεταβάλλεται στ’ αλήθεια μέσω του φόβου. Κανείς δεν αναπτύσσεται με την καταπίεση.» ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ; ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ; ΜΕ ΠΟΙΟΝ; «Αυτά είναι τα τρία υπαρξιακά ερωτήματα που συνοδεύουν τον άνθρωπο από τη στιγμή που άρχισε να διαμορφώνει τη σκέψη του. Ερωτήματα που δεν μπορούμε ν’ αποφύγουμε, καθώς αποτελούν μέρος κάθε πορείας που σχεδιάζουμε. Ερωτήματα που θα πρέπει ν’ απαντηθούν ένα προς ένα —αν σκοπεύουμε ν’ αντιμετωπίσουμε την πρόκληση που ο Καρλ Ρότζερς αποκάλεσε «διαδικασία μετατροπής σε πρόσωπο»—, γιατί μόνο αναζητώντας μιαν απάντηση σ’ αυτά μπορεί κανείς να μάθει τα αναγκαία για να πάει μπροστά στη ζωή του.»